Su kıtlığı, hızlı nüfus artışı ve gelişen sanayileşme gibi çeşitli faktörler nedeniyle dünya çapında bir sorun haline gelmiştir. Su kaynaklarının artan talebi ile geleneksel atıksu arıtma yöntemleri daha iyi atık su kalitesi sağlar. Su tüketiminin artmasına yanıt olarak birçok ülke tarafından getirilen sıkı çevre standartları, atık su arıtımında karşılaşılması gereken önemli bir sorundur. Uzun yıllardan beri, ıslak tekstil işleme alanında endüstriyel çalışma, atık su arıtımı için farklı işlemler uygulamaktadır. Atık su kalitesini iyileştirmenin en basit yolu, organik maddenin uzaklaştırılması mevcut düzenlemeleri gerçekleştirmek için yetersiz olmasına rağmen, tam renk giderimini sağlayabilen bir fizyo-kimyasal arıtma uygulamasıdır.
Aktif çamur ile biyolojik arıtma, organik maddenin uzaklaştırılmasında yüksek verimlilik sağlarken, su sömürgeciliği genellikle yetersizdir. Bu durumda, rengi çıkarmak için üçüncül bir tedavi gereklidir. Son yıllarda, atık sudaki organik kirleticilerin giderilmesi için membran muamelelerinin uygulanmasına yönelik artan bir eğilim olmuştur. Özellikle, membran teknolojisi ve aktif çamur biyolojik bitkilerinin kombinasyonu günümüzde, arıtılmış atık suların yeniden kullanılmasını sağlayan tekstil atıksu arıtımı için cazip bir seçenektir. Bu bölüm, konvansiyonel fizyo-kimyasal ve biyolojik arıtmadan daha yeni membran biyoreaktörlerine kadar, tekstil atıksu arıtımı için ana teknolojilere genel bir bakış içermektedir. Verimlilik ve fizibiliteleri ile yeniden kullanım olasılığı tartışılmaktadır.